म्हणी

मराठी म्हणी

 अ

• अग अग म्हशी, मला कुठे गं नेशी.

• अघटित वार्ता आणि कोल्हे गेले तीर्था.

• अडला हरी गाढवाचे पाय धरी.

• अडली गाय खाते काय.

• अंधारात अत्तराचे दिवे लावणे.

• अंगापेक्षा बोंगा जास्ती.

• अती झालं अन् हसू आलं.

• अती तेथे माती.

• अती परिचयात अवज्ञा.

• अती राग भीक माग.

• अती शहाणा त्याच अळवाला ठाऊक.

• असंगाशी संग आणि प्राणाशी गाठ.

• असतील चाळ तर फीटतील काळ.

• असतील शिते तर जमतील भुते.

• असतील मुली तर पेटतील चुली.

• असून अडचण नसून खोळंबा.

• असेल ते विटवा, नसेल ते भेटवा.

• असेल माझा हरी तर देईल खाटल्यावरी.

• अवघड जागी दुखणे आणि जावई वैद्य.

• अती झाले मसणात गेले.

• अंगावरचे लेणे चांभाराचे देणे

 आ

• आग रामेश्वरी, बंब सोमेश्वरी.
• आडात नाही तर पोहऱ्यात कोठून येणार.
• आधी पोटोबा मग विठोबा.
• आधीच उल्हास आणि त्यात फाल्गुन मास.
• आपण मेल्याशिवाय स्वर्ग दिसत नाही.
• आपला तो बाळू दुसऱ्याचा तो कार्टा.
• आपला हात जगन्नाथ.
• आपलेच दात आणि आपलेच ओठ.
• आयजीच्या जिवावर बायजी उदार आणि सासूच्या **वर जावई सुभेदार.
• आयत्या बिळात नागोबा.
• आयत्या पिठावर रेघोट्या.
• आलीया भोगासी असावे सादर.
• आंधळं दळतंय अन कुत्रं पीठ खातंय.
• आंधळा मागतो एक डोळा, देव देतो दोन.
• आधी लगीन कोंढाण्याचं.
• आवडतीचा शेंबूड गोड आणि नावडतीचे मीठ अळणी.
• आपलंच घर आणि हगून भर.
• आपलं ठेवायचं झाकून आणि दुसऱ्याचं बघायचं वाकून.
• आले देवाजिच्या मना तेथे कोणाचे चालंना.
• आई जेवायला घालीना आणि बाप भीक मागु देईना.
• आहे रेडा आणि म्हणे माझी धार काढा
• आड जीभ खा‌ई अऩ पडजीभ बोंबलत जा‌ई.
• आडाण्याचा गेला गाड़ा, वाटेवरची शेते काढा.
• आधणातले रडतात, सुपातले हसतात
• आधी करी सुन सुन, मग करी फुणफुण.
• आधी होता वाघ्या, मग झाला पाग्या, त्याचा स्वभाव जा‌ईना, त्याचा येळकोट राहीना.
• आधीच मर्कट त्यात मद्य प्याला
• आपण हसे दुसऱ्याला अन शेंबुड आपल्या नाकाला.

 इ

• इकडे आड, तिकडे विहीर.

 ई

• इडा पीडा टळो बळीचे राज्य येवो

 उ

• उचलली जीभ अन् लावली टाळ्याला.
• उतावळा नवरा, गुडघ्याला बाशिंग.
• उथळ पाण्याला खळखळाट फार.
• उद्योगाचे घरी रिद्धी सिद्धी पाणी भरी.
• उघडीला भेटले लुगडे, मग हे झाकू की ते झाकू.

 ऊ

• ऊस गोड लागला म्हणून मुळासगट खावू नये

 ए

• एक घाव दोन तुकडे.
• एक ना धड भाराभर चिंध्या.
• एका म्यानात दोन तलवारी राहत नाहीत.
• एकादशीच्या घरी शिवरात्र.
• एका कानावर पगडी घरी बाईल उघडी.
• एकटा जीव सदाशिव.
• एकमेका सहाय्य करू अवघे धरू सुपंथ

 ऐ

• ऐकावे जनाचे करावे मनाचे.
• ऐट राजाची अऩ वागणूक कैंकाड्याची.
• ऐन दिवाळीत दाढदुखी.

 औ

• औटघटकेचे राज्य.
• औषधावाचून खोकला गेला.

 अं

• अंगापेक्षा बोंगा जास्ती.
• अंथरूण पाहून पाय पसरावेत.
• अंगावर आल्या गोणी तर बळ धरले पाहिजे टुणी.
• अंधेर नगरी चौपट राजा.

श्र ऋ

• ऋषीचे कूळ आणि नदीचे मूळ शोधू नये.
• ऋषीपंचमीचा बैल.
• ऋण काढून तूप प्यावे

 क

• कडी लावा आतली आणि मी नाही त्यातली.
• कळते पण वळत नाही.
• कर नाही त्याला डर कशाला?
• करावे तसे भरावे.
• करायला गेले नवस आज निघाली अवस
• काळ आला होता पण वेळ नाही.
• काखेत कळसा गावाला वळसा.
• कामापुरता मामा आणि ताकापुरती आजी.
• कावळा बसायला आणि फांदी मोडायला एकच गाठ.
• कुर्‍हाडीचा दांडा गोतास काळ.
• कोल्ह्याला द्राक्षे आंबट.
• कोंबडं झाकलं म्हणून सूर्य उगवायचा राहत नाही.
• क्रियेवीण वाचाळता व्यर्थ आहे.
• कावळ्याच्या शापाने गाय मरत नाही.
• कशात काय अन फाटक्यात पाय.
• केवड्याचे दान वाटले आणि गावात नगारे वाजले.
• करून गेला गाव आणि कांदळकराचे नाव.
• कुठे इंद्राचा ऐरावत,अन् कुठे शामभट्टाची तट्टाणी?
• केल्याने होत आहे रे, म्हणून आधी केलेची पाहिजे.
• काम नाही घरी अन् सांडून भरी.
• कंबरेच सोडला आणि डोक्याला बांधला.
• कण्हती कुथती, मलिद्याला उठती.
• काजव्याकडून सुर्याची समीक्षा.
• काम ऩ धंदा, हरी गोविंदा.
• कावळ्याचे दांत शोधण्यासारखे.
• कुठे जाशी भोगा तर तुझ्या पाठी उभा.
• कोंबडे झाकले म्हणून उजडायचे राहत नाही.
• कोणाला कशाचं तर बोड्कीला केसाचं.
• कोल्हा काकडीला राजी.
• कंड भारी उड्या मारी.
• काना मागुन आली तिखट झाली.
• कुई म्हणलं तर कुल्ला कापीन.
• कळना ना वळना, भाजी भाकरी गिळना.
• कुणी सरी घातली म्हणून आपण फास घेऊ नये.
• काडीची नाही खबर म्हणे मी अकबर.

 ख

• खाई त्याला खवखवे.
• खाईन तर तुपाशी, नाहीतर उपाशी.
• खाणा-याचे खपते, कोठाराचे पोट दुखते.
• खायला काळ भुईला भार.
• खायला कोंडा अन निजेला धोंडा.
• खाली मुंडी, पाताळ धुंडी.
• खऱ्याचं खोटं अन लबाडाचं तोंड मोठं
• खिशात नाय जाट पण इस्त्री मात्र ताठ

 ग

• गरज सरो,वैद्य मरो.
• गरजवंताला अक्कल नसते.
• गाजराची पुंगी वाजली तर वाजली नाही तर मोडून खल्ली.
• गवयाचं पोर सुरात रडतं.
• गाढवाला गुळाची चव काय?
• गाढवी प्रेम अन लाथांचा सुकाळ
• गाता गळा, शिंपता मळा.
• गाढवापुढे वाचली गीता, कालचा गोंधळ बरा होता.
• गुलाबाच्या झाडाला वडाचा पार, आन वासराच्या पाठीवर नांगराचा भार
• गुलाबाचे काटे, तसे आईचे धपाटे.
• गोगल गाय पोटात पाय.

 घ

• घर फिरलं की घराचे वासे पण फिरतात.
• घरोघरी मातीच्या चुली.
• घरचं झालं थोडं अन् व्याह्यांनी धाडलं घोडं.
• घर पाहावं बांधून.
• घरात नाही दाणा तरी मला बाजीराव म्हणा.
• घर पाहवं बांधून आणि लग्न पहावं करुन.
• घरची करते देवा देवा आणि बाहेरचीला चोळी शिवा.

 च

• चार दिवस सासूचे चार दिवस सुनेचे.
• चार सुगरणी तरी सैपाक अळणी
• चोर सोडून सन्याश्याला फाशी.
• चोराच्या उलट्या बोंबा.
• चोराच्या मनात चांदणे.
• चोराच्या हातची लंगोटी.
• चिलटांची लढाई आणि नुसती बडाई.

 छ

• छडी लागे छमछम विद्या येई घमघम.

 ज

• जंगलात नाही वावर आणि गावात नाही घर.
• जगाच्या कल्याणा संताची विभुती.
• जनाची नाही तरी मनाची तरी जरा.
• जनात बुवा आणि मनात कावा.
• जन्मा आला हेला, पाणी वाहता मेला.
• जामात दशम ग्रह.
• जया अंगी मोठेपणं त्यास यातना कठिण.
• जलात राहून माशाशी वैर कशाला?
• जळतं घर भाड्याने कोण घेणार?
• जवा येतील चांगली येळ, गाजराच बी व्हतय केळं.
• जशास तसे.
• जशी कामना तशी भावना.
• जशी देणावळ तशी धुणावळ.
• जशी नियत तशी बरकत.
• जसा गुरु तसा चेला.
• जसा भाव तसा देव.
• जा‌ईचा डोळा नि आसवांचा मेळा.
• जातीसाठी खावी माती.
• जात्यातले रडतात सुपातले हसतात.
• जात्यावर बसले की ओवी सुचते.
• जानवे घातल्याने ब्राह्मण होत नाही.
• जाळाशिवाय नाही कढ अऩ माये शिवाय नाही रड.
• जावई पाहुणा आला म्हणून रेडा दुध देईल काय?
• जावई माझा भला आणि लेक बाईलबुध्या झाला.
• जावयाचं पोर हरामखोर.
• जावा जावा आणि उभा दावा.
• जावा जावा हेवा देवा.
• जिकडे पोळी तिकडे गोंडा घोळी.
• जिकडे सु‌ई तिकडे दोरा.
• जिच्या घरी ताक तिचे वरती नाक.
• जिच्या हाती पाळण्याची दोरी तीच जगाते उध्दारी.
• जित्याची खोड मेल्याशिवाय जात नाही.
• जिथे कमी तिथे आम्ही.
• जी नाही गोंदणार ती नाही नांदणार.
• जुनं ते सोनं नवं ते हवं.
• जुने ते सोने.
• जे न देखे रवि ते देखे कवी.
• जे पिंडी ते ब्रम्हांडी.
• जे फुकट ते पौष्टीक.
• जेथे पिकतं तिथे विकतं नाही.
• जेथें नगाऱ्याची घाई तेथें टिमकी काय जाई
• जेवान जेवाव पंगतीत अन मरान मागावं उमदीत.
• जो गुण बाळा तो जन्म काळा.
• जो नाक धरी, तो पाद करी.
• जो श्रमी त्याला काय कमी.
• जोकून खाणार, कुंथुन हागणार.
• जोवरी पैसा तोवरी बैसा.
• ज्या गावच्या बोरी त्या गावच्या बाभळी.
• ज्या गावाला जायचे नाही त्य गावचा रस्ता विचारू नये.
• ज्याचं करावं भलं तोच म्हणतो आपलचं खर.
• ज्याचं जळतं त्यालाच कळतं.
• ज्याचं त्याला आणि गाढव वझ्याला.
• ज्याचा त्याला चोप नाही आणि शेजाराला झोप नाही.
• ज्याची खावी भाकरी त्याची करावी चाकरी.
• ज्याची दळ त्याचे बळ.
• ज्याचे करावे भले, तो म्हणतो आपलेच खरे.
• ज्याचे पदरी पाप त्याला मुली आपो‌आप.
• ज्याच्या हाती ससा तो पारधी.
• ज्याच्यासाठी लुगडं तेच उघडं.
• ज्याला आहे भाकरी त्याला कशाला चाकरी.
• ज्याला नाही अक्कल त्याची घरोघरी नक्कल.
• ज्याला समजावा कोरड्या पाटीचा तोच निघाला आतल्या गाठीचा.
• ज्वारी पेरली तर गहू कसा उगवणार?

 झ

• झालं गेलं गंगेला मिळालं.
• झोपून हागणार उठून बघणार
• झाकली मुठ सव्वा लाखाची

 ट

• टाकीचे घाव सोसल्याशिवाय देवपण येत नाही.
• टाळी एका हाताने वाजत नाही.

 ठ

• ठकास महाठक.

 ढ

• ढवळ्याशेजारी बांधला पवळ्या, वाण नाही पण गुण लागला.
• ढुंगणाला नाही लंगोटी आणि मला म्हणा दिपुटी.

 त

• तळे राखील तो पाणी चाखील.
• तुपात तळले, साखरेत घोळले तरी कारले कडू ते कडूच.
• तुझं माझं जमेना अन तुझ्या वाचुन करमेना.
• तेलही गेले, तुपही गेले, हाती आले धुपाटणे.
• ताकाला जाऊन भांडे लपवू नये.
• त वरून ताकभात.
• तेरड्याचा रंग तिन दिवस.
• तरण्या झाल्या बरण्या आणि म्हातार्‍या झाल्या हरण्या.
• तुला न मला घाल कुत्र्याला
• तवा खातो भाकर चुल्हा भुकेला, पोहरा पितो पाणी रहाट तहानलेला
• तोंड दाबून बुक्क्यांचा मार
• तेलजीचं तेल जळे मशालजीची --ड जळे.

 थ

• थेंबे थेंबे तळे साचे.
• थांबला तो संपला.

 द

• दगडापेक्षा वीट मऊ.
• दाम करी काम.
• दात आहेत तर चणे नाहीत आणि चणे आहेत तर दात नाहीत.
• दिव्याखाली अंधार.
• देखल्या देवा दंडवत.
• देव तारी, त्याला कोण मारी.
• देवाची करणी आणि नारळात पाणी.
• देश तसा वेष, राजा तशी प्रजा.
• दैव देते आणि कर्म नेते.
• दुधाने पोळलेला ताकही फुंकून पितो.
• दुसर्‍याच्या डोळ्यातलं कुसळ दिसतं पण आपल्या डोळ्यातलं मुसळ दिसत नाही.
• दुभत्या गायीच्या लाथा गोड.
• दूरून डोंगर साजरे.
• दुष्काळात तेरावा महिना.
• दोघांचे भांडण तिसर्‍याचा लाभ.
• दिसतं तसं नसतं म्हणून जग फसतं.
• दिवस गेला उटारेटी, चांदण्यात बसली कापूस वेचीत.
• दिसतं तस नसतं म्हणून तर जग फसतं.
• दुःख रेड्याला न डाग पखालीला.
• दुखणे हत्तीच्या पायाने येते आणि मुंगीच्या पायाने जाते.*
• दृष्टी आड सृष्टी.
• देवाचं नावं अऩ स्वताच गावं.
• दोन डोळे शेजारी, भेट नाही संसारी.
• देणं न घेणं आणि कंदील घेऊन येणं.
• दिवस गेला उठारेटी चांदण्याचे पोहे कुटी.
• दीड दिवसात अन कोल्हं उसात.
• देह देवळात अन चित्त पायताणात.
• देवाघरचा पवा वाजतो कवा कवा.
• दे दान सुटे गिऱ्हाण.

 ध

• धरलं तर चावतंय, सोडलं तर पळतंय.

 न

• न खाणार्‍या देवाला नैवेद्य.
• नकटीच्या लग्नाला सतराशे विघ्न.
• नकटे असावे पण धाकटे असू नये.
• नाव सोनूबाई हाती कथिलाचा वाळा.
• नावडतीचं मीठ अळणी.
• नळी फुंकली सोनारे, इकडून तिकडे गेले वारे.
• निंदकाचे घर असावे शेजारी.
• न्हाणीला बोळा अन् दरवाजा मोकळा.
• नाकापेक्षा मोती जड.
• नाक नाही धड अन् तपकीर ओढ
• नवर्‍याने मारलं आणि पावसाने झोडपलं तरी तक्रार कुणाकडे करायची?
• न कर्त्याचा वार शनिवार.
• नरो वा कुंजरो.
• नव्याची नवला‌ई.
• नव्याचे न‌ऊ दिवस.
• नाकपेक्षा मोती जड.
• नागड्या कडे उघडा गेला आणि हिवाने मेला.
• नागोबा म्हसोबा पेंश्याला दोन, पंचमी झाल्यावर पुजतयं कोण?
• नाचता ये‌ईना म्हणे अंगण वाकडे, स्वयंपाक ये‌ईना म्हणे ओली लाकडे.
• नात्याला नाही पारा, निजायला नाही थारा.
• नाव गंगुबा‌ई अऩ तडफडे तहानेने.
• नाव मोठे लक्षण खोटे.
• नेमीच येतो मग पावसाळा
• नाज़ुक नार चाबकाचा मार
• नाव सोनुबाई हाती कथिलाचा वाळा
• निजुन हागायचं आणि उठुन बघायचं.
• नाक कापले तरी दोन भोके आहेत.
• नाचता येईना अंगण वाकडे अन रांधता येईना ओली लाकडे.
• न कर्त्याचा वार शनिवार.
• न लागो पुत्राचा हात पण लागो डोंब्या महाराची लाथ.
• नकटे व्हावे पण धाकटे हो‌ऊ नये.
• नको तिथं बोटं घालू नये, घातलेच तर वास घेत बसू नये.
• नगाऱ्याची घाय तिथे टिमकीचे काय?
• नमनाला घडाभर तेल.
• नवरा केला सुखासाठी, पैसा नाही कुकासाठी.
• नवरा नाही घरी सासरा जांच करी.
• नवा कावळा शेण खायला शिकला.
• नव्याची नवला‌ई.
• ना घरचा ना घाटचा.
• नांदणाऱ्याला पळ म्हणायचे आणि पळणाऱ्याला नांद म्हणायचे.
• नांव अन्नपुर्णा, टोपल्यात भाकर उरेना.
• नांव गंगाबा‌ई, रांजनात पाणी नाही.
• नांव महीपती, तीळभर जागा नाही हाती.
• नांव मोठे लक्षण खोटे.
• नांव सगुणी करणी अवगुणी.
• नांव सुलोचना आणि डोळ्याला चष्मा.
• नांव सोनुबाई आणि हाती कथलाचा वाळा
• नाकावर पदर अन विशीवर नजर.
• नाम असे उदार कर्ण, कवडी देता जा‌ई प्राण.
• नारो शंकराची घंटा.
• नालासाठी घोडं.
• नाव्ह्याचा उकरंडा कितीही उकरला तरी केसच निघणार.
• नाही चिरा, नाही पणती.
• नाही निर्मल मन काय करील साबण.
• निर्लज्याच्या गांडीवर घातला पाला गार लागला अजून घाला.
• नेमेचि येतो मग पावसाळा.
• नेशीण तर पैठणी नाहीतर नागवी बसेन.
• न्हाणीला बोळा आणि दरवाजा मोकळा.

 प

• पदरी पडले आणि पवित्र झाले.
• पळसाला पाने तीनच.
• पडतील स्वाती तर पिकतील मोती.
• पडत्या फळाची आज्ञा.
• पडलो तरी नाक वर.
• पहिले पाढे पंच्चावन्न.
• पाण्यात राहून माशाशी वैर करु नये.
• पालथ्या घडयावर पाणी.
• पाचामुखी परमेश्वर.
• पादा पण नांदा.
• पाचही बोटं सारखी नसतात.
• पाटलाचं घोडं महाराला भुषण.
• पाण्यात राहून माशाशी वैर?
• पाण्यात म्हैस वर मोल.
• पाण्यावाचून मासा झोपा घे‌ई केसा, जावे त्याच्या वंशा तेव्हा कळे.
• पादऱ्याला पावट्याचे निमित्त.
• पी हळद अन् हो गोरी..
• पुढच्यास ठेच मागचा शहाणा.
• पुरूषाचे मरण शेती, बायकांचे मरण वेती.
• पेरावे तसे उगवते.
• पायलीची सामसूम, चिपट्याची धामधूम
• पिंडीवर बसला म्हणून विंचवाची गय करुन चालत नाही.
• पंकज वर पाण्याचा मोती होतो.
• प्रथमग्रासे मक्षिकापातः
• प्रयत्नांती परमेश्वर.
• प्रयत्ने वाळूचे कण रगडीता, तेलही गळे.
• पाषाणाला पुरणपोळी, माणसाला शिळीपोळी (शिवीगाळी)

 ब

• बैल गेला अन् झोपा केला.
• बोले तैसा चाले त्याची वंदावी पाऊले.
• बारा लुगडी तरी बाई उघडी.
• बडा घर पोकळ वासा.
• बळी तो कान पिळी.
• बाईल वेडी लेक पिसा, जावई मिळाला तोहि तसा.
• बाजारात तुरी भट भटणीला मारी.
• बाप दाखव नाही तर श्राध्दं कर.
• बाबा गेला आणि दशम्याही गेल्या.
• बाळाचे पाय पाळ्ण्यात दिसतात.
• बुडत्याचे पाय खोलात.
• बुडत्याला काडीचा आधार.
• बेशरमाच्या ढुंगणाला फुटले झाड तो म्हणतो मला सावली झाली.
• बोलण्यात पट्टराघू, कामाला आग लावू.
• बोलाचीच कढी अऩ बोलाचाच भात.
• बोलेल तो करेल काय? गरजेल तो पडेल काय?
• बाप तसा बेटा, संडास तसा लोटा
• बाइल गेली अन सोपा केला.

 भ

• भटाला दिली ओसरी भट हात पाय पसरी.
• भरवशाच्या म्हशीला टोणगा.
• भीक नको पण कुत्रा आवर.
• भित्यापाठी ब्रह्मराक्षस.
• भुकेला कोंडा, निजेला धोंडा.
• भरल्या ब्राह्मणाला दही करकरीत.
• भुकेच्या तापे करवंदीची कापे.
• भुकेला पिकलं काय? अऩ हिरवं काय?
• भले भले गेले गोते खात, झिंझुरटे म्हणे माझी काय वाट?
• भुरट्याला तुरा, तर पोशिंद्याला धतुरा

 म

• मरावे परी कीर्तीरुपे उरावे.
• मातीचे कुल्ले वाळले कि पडायचेच.
• मन चिंती ते वैरीही न चिंती.
• मनी वसे ते स्वप्नी दिसे.
• मला नं तुला, घाल कुत्र्याला.
• मला पहा अऩ फुले वहा.
• महापुरे जेथे झाडे जाती, तेथे लव्हळी वाचती.
• माकड म्हणतं माझीच लाल.
• माकडाच्या हातात कोलीथ.
• माणूस पाहून शब्द टाकावा, अऩ जागा पाहून घाव मारावा.
• माय मरो पण मावशी उरो.
• मिया मुठभर, दाढी हातभर.
• मी नाही त्यातली अऩ कडी लावा आतली.
• मेल्या म्हशीला शेरभर दुध.
• मेल्यावाचून स्वर्ग दिसत नाही.
• मेलेलं कोंबडं आगीला भीत नाही.
• मोडेन पण वाकणार नाही.
• मोह सुटेना अऩ देव भेटेना.
• म्हननाऱ्यानं म्हण केली, अऩ जाननाराले अक्कल आली.
• म्हसोबाला नव्हती बायको अऩ सटवीला नव्हता नवरा.
• म्हातारीला मेल्याचं दुःख नाही पण काळ सोकावतो.
• मांडीखाली आरी अन चांभार पोरे मारी

 य

• येरे माझ्या मागल्या.
• यथा राजा तथा प्रजा.
• येळला केळं अऩ वनवासाला सिताफळं.

 र

• रंग झाला फिका आणि दे‌ईना कुणी मुका.
• राजा उदार झाला अऩ हाती भोपळा दिला.
• राजा तशी प्रजा.
• राजा बोले अऩ दल चाले.
• राजाला दिवाळी काय ठा‌ऊक?
• रात्र थोडी अन् सोंग फार.
• राव गेले पंत चढले
• रिकामा न्हावी भिंतीला तुंबड्या लावी.
• रोज मरे त्याला कोण रडे.
• रोज घालतंय शिव्या अन एकादशीला गातंय वव्या
• रिकामा सुतार बायकोचे कुल्हे ताशी.

 ल

• लंकेत सोन्याच्या विटा.
• लग्न बघावे करून अऩ घर पहावे बांधून.
• लबाडाचे आमंत्रण जेवल्याबिगर खोटे.
• लहान तोंडी मोठा घास.
• लवकर निजे, लवकर उठे, तया ज्ञान, संपत्ती, आरोग्य लाभे.
• लाखाचे बारा हजार.
• लाथ मारेन तिथे पाणी काढीन.
• लेकी बोले सुने लागे.
• लोका सांगे ब्रम्हज्ञान आपण कोरडे पाषाण.
• लगा लगा मला बघा.

 व

• वराती मागून घोडे.
• वळ ऊठला पण संशय फिटला.
• वाचेल तो वाचेल.
• वाजे पाउल आपले म्हणे मागून कोण आले.
• वासरात लंगडी गाय शहाणी.
• विंचवाचे बिऱ्हाड पाठीवर.
• वेळ ना वखत आऩ गाढव चाललय भुकत.
• वाळूत मुतलं फेस ना पाणी.
• वाचाळ सासु, नाठाळ सून.

 श

• शहाण्याला शब्दाचा मार.
• शिजे पर्यंत दम धरवतो, निवे पर्यंत धरवत नाही.
• शितावरून भाताची परीक्षा.
• शिर सलामत तर पगड़ी पचास.
• शुभ बोल नाऱ्या.
• शेरास सव्वाशेर.
• शेळी जाते जीवनीशी, खाणारा म्हणतो वातड कशी.

 स

• सगळं मुसळ केरात.
• सतरा पुरभय्ये अऩ अठरा चुली.
• सरड्याची धाव कुंपणापर्यंत.
• साखरेचे खाणार द्याला देव देणार.
• साठी बुध्दी नाठी.
• सात सुगरणी, भाजी अळणी.
• साता उत्तराची कहाणी, पाचा उत्तरी संपूर्ण.
• साप म्हणू नये धाकला, नवरा म्हणू नये आपला.
• सासू न सासरा जांच करे तिसरा.
• सासू नाही घरी, नणंद जाच करी.
• सासू मेली ठीक झाले, घरदार हाती आले.
• सासू सांगे सुने बोध, आपण पी ऊन ऊन दुध.
• सासू सुनेची भांडणं, सगळ्या गावाला आमंत्रणं.
• सुंठेवाचून खोकला गेला.
• सु‌ईण आहे, तो बाळंत हो‌ऊन घ्यावे.
• सुसरबा‌ई, तुझी पाठ म‌ऊ.
• सुख जवां एवढे दु:ख पर्वताएवढे.
• सोन्याहून पिवळे.
• स्वामी तिन्ही जगाचा आ‌ईविना भिकारी.
• सहा महिने नळकांडात घातले तरी कुत्र्याचे शेपूट वाकडे ते वाकडेच.
• सुंभ जळाला तरी पीळ गेला नाही.

ह

• हलवायाच्या घरावर तुळशीपत्र.
• हत्ती गेला आणि शेपूट राहिलं.
• हा सूर्य हा जयद्रथ.
• हात फिरे तिथे लक्ष्मी वसे.
• हातचे सोडून पळत्याच्या मागे.
• हाताची पाची बोटे सारखी नसतात.
• हातच्या कंकणाला आरसा कशाला?
• हात दाखवून अवलक्षण कशाला?
• हौस राजाची अन नांदणुक कैकाड्याची